بازیهای فیلم همه و همه یکدست باورپذیر و دوستداشتنی هستند؛ اما در بین همه تیم روبروی دوربین جواد عزتی یک استثنا تمامعیار است یک جواهر بهتماممعنا، این بار هم جری لوئیس سینمای ایران در یک نقش جدی شعبده میکند و با همه تعریف و ستایشها از قصه و کارگردانی توکلی که کردیم؛ بیانصافی نیست اگر بگوییم «تنگه ابوقریب» بدون عزتی شاید یک فیلم خوب بود اما نه یک فیلم درخشان و ماندگار در سینمای دفاع مقدس ایران.
درنهایت باید به این اشارهکنیم که دکوپاژ هوشمندانه و میزانسنهای توکلی و ویترین بازیهای فیلم از لنز دوربین حمید خضوعی ابیانه گذر کرده و رنگ و لعابی دیگری گرفته است، فیلمبردار موردعلاقه توکلیکه پیشتر هم با او در فیلمهای قبلیاش همکاری کرده است سهم بسزایی در خلق باورپذیری صحنههای جنگی فیلم دارد، فیلمبرداری که در پنجاهوپنجسالگی توانسته نیمی از فیلم را دوربین روی دست در لوکیشنهای ناهموار دوشادوش کاراکترها بدود و از تپهها بالا برود.
شخصاً امیدوارم که امسال جشنواره سی و ششم این فیلم را نادیده نگیرد، اتفاقی که با توجه به همکاری توکلی برای ساخت بخشی از کلیپهای مراسم افتتاحیه کمی بعید به نظر میرسد این دوره از جشنواره دوره درخشش فیلم «تنگه ابوقریب» است. نوید محمد زاده یکی از بازیگران احتمالی این فیلم بود.